Leerproces

Ik ben.

Ik ben midden in mijn eigen wereld
en ik luister.

Ik probeer te zien wat er is
te horen wat er wordt gezegd,
en afstand te scheppen tot
wat ik denk dat er is en
wat ik denk dat er wordt gezegd.

Bewust kies ik nu ervoor
om te bewonderen wat ik nu helderder zie
en om te respecteren
wat ik nu helderder hoor.

Daarom wil ik degenen prijzen die mij
deze nieuwe feiten hebben doen ervaren
en mij de wereld, die nu om mij heen opwelt
zonder eigen belang hebben getoond.

Ik rangschik mijn vernieuwde kennis
en geef het waarde
een plaats tussen de kennis en
tussen de waarden die ik eerder al bezat.

Ik wil mij nog meer openstellen
voor alles dat waarde heeft en
dat ik nog niet eerder kon bevatten
omdat ik daar nog niet aan toe was.

Ik ben verrijkt en wil nu anderen laten delen
in mijn onverdiend en onverwacht
verkregen nieuwe rijkdom.

Maar ik begin mijn beperkingen
en mijzelf nu ook beter te kennen.
Ik moet mijzelf nog beter leren kennen
om de aan mijzelf gegeven opdracht
te kunnen vervullen met enig succes.

Want ik ben op weg
en niet alleen,maar met anderen
die in dezelfde situatie verkeren
en die hetzelfde ontwikkelingsproces
ook moeten doormaken.

Nu pas begrijp ik hen.

Ik gooi mijn gekleurde brillen
en al mijn vooroordelen weg,
maar wat, waar ben ik zonder die?

Ik sta dus naakt,
mijn hemd gescheurd,
mijn schoen verloren:
want, wie, wat kan ik anders zijn dan ik,
Ik, de enige ik die ik ben?

Ik moet mijn doel,
mijn resultaat veranderen,
niet Ik voorop,
maar Wij.

En toch, straks bij het doel, ons doel,
immers vanaf nu nog meer mijn doel,
wie zal er anders struikelen
dan juist ik? Ik die ik ben?

Ik houd van jullie
mijn medebroeders, mijn medezusters
mijn onverbiddelijke medegangers
op dit moeizame struikelpad
dat ontwikkeling en leerweg heet.

En ik vergeef jullie dat je mij
in deze schone
maar ook zo verschrikkelijke
werkelijke wereld
hebt gebracht.

_______________________________

lpf 1629